Muziekrecensie: The Doors in Concert in P60

‘Is everybody in? The ceremony is about to begin.’ P60 aan de Amstelveense Cultuurplint transformeerde afgelopen vrijdagavond in de legendarische club Whisky A Go Go aan de Sunset Boulevard in L.A.. ‘Authentic tribute band’ The Doors in Concert trad op.

Vier Nederlandse muzikanten die de erfenis van de gelijknamige psychedelische bluesrockband met hun optredens levend willen houden. Geen geringe opgave aangezien The Doors inspiratie haalden uit onder andere jazz, flamenco, Frank Sinatra, Indiase raga, Weil & Brecht opera, bossanova… en lsd.6K4A4089 copy (Kopie)
Frontman Jim Morrison (1943-1971), een dynamische podiumpersoonlijkheid wiens teksten niet alleen poëtisch en filosofisch, maar ook duister en provocerend waren. Het is volgend jaar vijftig jaar geleden dat hun megahit Light my fire hoog in de hitlijsten stond.

Terug in de tijd
De Amstelveense poptempel is de avond van 12 februari gevuld met opvallend veel vijftigers, zestigers en zelfs zeventigers die de muziek van hun jeugdidolen willen herbeleven. De instrumenten, versterkers en microfoons stammend uit de sixties op het podium zien er veelbelovend uit.
De spanning stijgt als de zanger – een Jim Morrison look-a-like met wilde lokken, leren broek en concho belt – en zijn eveneens authentiek gestylde kompanen het podium betreden.

De band opent met het rustige en minder bekende Queen of the Highway. Wanneer daarna de Alabama Song (Show me the way to the next whisky bar) wordt ingezet verschijnen er blikken van herkenning en begint de zaal enthousiast te worden.
De energieke zanger croont, schreeuwt en maakt rondedansjes op het podium als Morrison. De zaal wordt door ‘The Lizard King’ en zijn muzikale vrienden opgezweept.  6K4A4439 copy (Kopie)‘Ray’ met bakkebaarden en witte laarsjes weet ook zonder bril de Fender Rhodes bas keyboard virtuoos te bespelen. ‘John’ slaat harde beats met royaal gebruik van cimbalen en ‘Robby’ speelt moeiteloos fingerstyle gitaar.

Bekende hits
Zowel tieners als zeventig plussers dansen en zingen de teksten mee van klassiekers als Back Door Man, When the music’s over, Moonlight drive, Unknown soldier en People are strange. Ook nummers als Hello I love you, Riders on the storm, Break on through en natuurlijk Light my fire konden op bijval van het publiek rekenen. De songs worden met verve uitgevoerd en afgewisseld met expressief voorgedragen gedichten.

Een lange uitvoering van The End als toegift maakt een einde aan de imponerende show. ‘This is the end, my only friend, the end…’ RVTA_The_Doors_Dinger_6

Fotografie: Rob Sneltjes en Dinger Knoop