Column: Een bunker om te zoenen

Als Amstelveense jongere was ik niet zo bedreven in zoenen. Op de meeste feestjes, toch de ideale plek om zoenkunsten te etaleren, was ik dj. Plaatjesdraaien vond ik simpelweg leuker dan ingewikkeld gedoe met tongen.  Dat werkte twee kanten op. Want het vrouwelijk schoon zag mij daarom als onhandige zoenpartner,  zowel kwali- als kwantitatief.

Voor mij is het -mede vanwege het geringe aantal- dan ook heel gemakkelijk op te halen met wie ik allemaal heb gezoend en ook de locaties staan mij nog helder voor de ogen. De eerste echte kus was dertig jaar geleden voor de kantine van korfbalvereniging DEVD aan de Burgemeester Haspelslaan. Omringd door talloze vrienden die al juichend lieten merken dat ik als laatste was toegevoegd aan de club van zoenende Amstelveense jongeren. Na mijn debuut toog ik weer snel naar binnen omdat de dienstdoende dj de lange versie van Viola Wills’ ‘If you could read my mind’ had opgezet. Je moet prioriteiten stellen.

De kantine van DEVD is nu parkeerplaats. En zo verdwijnen er steeds meer oude zoenplekken in Amstelveen.  Zoenen deed je namelijk ook in zwembaden als Het Keerpunt of Poeloever.  Of bij de Bunker. De jeugdsociëteit tegenover de Pauluskerk  was in heel Amstelveen bekend, mede door de altijd vriendelijke bezoekers. Zo ook tijdens een oudejaarsnacht 25 jaar geleden. Een aanwezige mevrouw was zo aardig om mijn vaardigheden op het gebied van French Kissing eens flink op te poetsen.  Ik heb vast en zeker staan klunzen, maar de herinnering was voor altijd geschreven.

Nu blijk ik volgens de laatste gemeentelijke commissievergadering in een Nazi-bunker te hebben gezoend. Enkele omwonenden en het -meer dan eens in twijfel getrokken- clubje Federatief Joods Nederland vinden het maar niets en zelfs onethisch dat dit stukje Amstelveens erfgoed een monumentale status krijgt. Oer-Amstelvener en fotograaf Anko Stoffels wil er zelfs nog een mooie bestemming aan geven. Prachtig, zou je denken.

De gedachte dat de bunker symbool staat Nazi-Duitsland vind ik nogal kort door de bocht. Het gaat weliswaar om een onderkomen dat met de verkeerde reden is gebouwd, maar voor veel Amstelveners is het een broedplek van verbondenheid geweest. Want er zijn vele inwoners die juist bij deze christelijke jeugdsoos een vervolg aan het zoenen hebben gegeven. Volgens een vaste bezoekster is het aantal huwelijken dat ontstaan is in de Bunker namelijk niet meer op twee handen te tellen…

Uit mijn zoenpartij is geen huwelijk voortgekomen. Een vriend van me vertelde een dag later dat de bewuste dame bijkans met iedereen zoende. Dat was destijds een teleurstelling. Vandaag kan ik alleen maar hopen dat haar zoengedrag voor nog veel heerlijke bunkerherinneringen heeft gezorgd bij anderen. Want prachtige herinneringen en gebeurtenissen moet je koesteren.  Net zoals het gebouw met zijn historie van pieken en dalen.

Ernst Jan Wilhelmis

Foto: site De Bunker