Een paar weken geleden was de onvolprezen Typhoon opeens onderwerp van nieuws dat hij liever niet was geweest. Nu zocht hij zelf de media met zijn verhaal, maar hij zocht natuurlijk niet de aanleiding.
Rijdend in zijn Mitsubishi Outlander werd hij in zijn woonplaats Zwolle staande gehouden door de plaatselijke diender. Dit was niet omdat hij zijn electro-mobiel naar boven de maximum snelheid liet suizen, of hij toeterend al telefonerend door rood reed. Nee, de reden werd hem keurig verteld door de politieman van dienst, het was etnische profilering. Super irritant als je dat overkomt. Heel simpel, er wordt gekeken naar auto in combinatie met bestuurder. Vreemd eigenlijk, dat de goede man dacht dat een donkere jonge gast niet in de natte droom van iedere saaie accountant of bankman kon rijden, want deze auto is alles behalve dan een auto waar de echte criminelen (of rappers) zich in voortbewegen, de Range Rover Sport, Porsche Cayenne of een dikke Audi, Bmw of Benz.
Even terug naar 1987, ik, 19 jaar, net mijn rijbewijs en erf een donkerblauwe Opel Commodore Coupe GS uit 1973 (ja, de tijden dat Opel autos maakte waar je in wilde rijden liggen ver achter ons) supertrots poetsten we de hele middag, werkten we voor de benzine en reden wij de stad in voor een mooie avond om diep in de nacht weer terug te keren naar de rustige suburb die Amstelveen nou eenmaal is. Direct de eerste nacht was het raak, zwaailichten, stopborden en hand op de wapenriem… wat deed zo’n jong manneke in zo’n auto? Nou ja, gewoon naar huis rijden. Dit gebeurde de eerste weken vrijwel ieder weekend, en ik wist één ding zeker, alcohol was geen optie. De reden was in zekere zin ook etnisch profileren, een te jong kereltje uit de middenklasse in een auto die normaal bereden werd door duistere types.
In die tijd had Amstelveen nog een eigen politiekorps, en dat was best een goed idee. De agenten hielden de stad toch anders in de gaten zaten dicht op de inwoners en voelden bepaalde zaken net wat sterker aan. Zo werd ik maanden met rust gelaten, totdat ik na mijn examen, op een doordeweekse dag om een uur of 4 ’s nachts de Keizer Karelweg op reed en vrijwel direct werd aangehouden. Heel voorzichtig kwamen twee politiemannen van achteren aanlopen met een zaklamp, en schenen deze recht in mijn en mijn bijrijders gezicht…” Hééé, je bent het zelf… gelukkig,” was de eerste zin van de politieman. We spraken nog even, en de reden dat hij mij aanhield was dat de auto van mijn huis afreed op een rare tijd midden in de week. Zij kenden de auto inmiddels, wisten waar hij hoorde en dachten dat hij gestolen werd. Kijk zo kan het ook. Soms is het gewoon een kwestie van profilering van… een auto!
Jon P Terleth
Mail: jonpatrick@rtva.nl
Foto’s: Eigendom van Jon zelf