Uit de folder van een plaatselijke makelaar:
“De ligging van de woning is echt ideaal! De Da Costalaan is een rustige straat, gelegen om de hoek van de Amsterdamseweg in de gezellige wijk Patrimonium. De ingang van het Amsterdamse Bos is zo gevonden! U loopt de straat uit en u bent er…” . De uitgang echter ook, blijkt uit het hier volgende verslag van mijn afgelopen nacht.
Het is half vier in de nacht, twee graden onder nul en mijn ega stapt uit haar warme bed, doet het raam open en luistert. “Wat raar, iemand rolt zijn container naar de weg.” Ik murmel wat. Na twee minuten staat ze weer op en doet het raam dit keer helemaal open… “Luister dan, dit is geen container en geen vogel en het komt uit de richting van ons konijnenhok.” Ik baal maar kom uit mijn diepe slaap en strompel naar het raam… “Dit klinkt inderdaad niet goed,” en besluit om naar buiten te gaan.
Bij het hok aangekomen zie ik gelijk dat het mis is, ons witte konijn is dood. Maar, heel raar, hij was gewond aan zijn kop, terwijl haar vriend al acht jaar haar gezelschap hield, dus een echtelijke ruzie leek uitgesloten en klem zat ze ook niet, maar wat dan?
Ik leg het konijn uit het hok en loop terug naar ons huis, breng mijn vrouw het trieste nieuws en zocht op Google wat dit zou kunnen zijn. Gelijk bij het eerste soortgelijke item wordt het duidelijk. Marter-achtigen blijken, vooral in de winter graag een konijntje te pikken uit de achtertuin. Maar ja, was dit zo’n beest dan?
Ik terug naar buiten, en, heel raar het konijn ligt een meter verder dan ik haar had neergelegd. Ik ben een stadsmens, dus schrik en besluit het konijn te laten liggen en ga met de camera liggen wachten. Heel spannend eigenlijk, maar binnen vijf minuten is het al raak. Twee grote ogen kijken onder het tuinhek door, en al snel volgt een heel soepel zwart met grijs lijf. Wow, een bunzing in onze Amstelveense achtertuin, zonder pardon probeert hij ons konijn onder de deur door te slepen, maar het lukt niet. Ik besluit het konijn te verbergen om voor onze jongste, een echte begrafenis te kunnen verzorgen. Maar dat beluit is moeilijk, de bunzing heeft er alles aan gedaan om voor zijn gezin een lekker maal te verzorgen, alle risico’s genomen die hij kon nemen maar dit keer is het hem niet gelukt.
Dit schitterende beest terug het bos in… Maar zijn instinct zal hem zeker terugsturen. Dus het hok is versterkt, en de mazen verkleind. We zullen zien… Wonen in het groen… Het klopt!
Foto: WikiMedia