Lieve Amsterdamse ouders in spé,
Het zijn spannende tijden. Niet alleen verwachten jullie eerdaags een klein Amsterdammertje op deze wereld te zetten, het is nu ook nog de vraag wáár op deze wereld dat gaat gebeuren. Want nu het op jullie kraamkamers nog drukker is dan op jullie oververhitte woningmarkt, bestaat de kans dat jullie voor de geboorte van jullie Amsterdammertje uit moeten wijken naar… Amstelveen!
En het idee dat jullie Amsterdammertje straks in het paspoort ‘Geboren in Amstelveen’ heeft staan, is een heel serieus en onoverkomelijk groot probleem voor jullie. En daar heeft deze Amstelveense papa echt alle begrip voor.
Natuurlijk is in Amsterdam alles beter, dat begrijp ik ook wel. Mijn vrouw is makelaar en die doet dagelijks bezichtigingen met Amsterdamse gezinnen zoals die van jullie. Bezichtigingen bij dertien-in-een-dozijn eengezinswoningen in Amstelveen. En zoiets verloopt dan tot ieders tevredenheid, totdat door één van jullie die ene cruciale zin wordt uitgesproken. ‘Maar het is natuurlijk geen Amsterdam…’ Nee, dat klopt, het is inderdaad natuurlijk geen Amsterdam. Want daar is alles beter. Behalve dan dat ene essentiële onderdeel binnen jullie gezondheidszorg. Als dat ook nog in orde was geweest, dan hadden jullie dit stukje van deze dorpeling niet hoeven lezen.
Maar er lijkt een oplossing in zicht. Om in het paspoort van jullie Amsterdammertje straks toch ‘Geboren in Amsterdam’ te hebben staan, en indien het juridisch haalbaar is, is het idee geboren (let op de woordspeling!) om een kraamkamer in het ziekenhuis in Amstelveen om te dopen tot Amsterdams grondgebied.
En dat heeft bij ons dorpelingen aan jullie zuidelijke stadsgrens, nogal wat teweeg heeft gebracht. Op z’n zachtjes gezegd, heeft dat idee hier nogal wat stof doen opwaaien. Veel uiteenlopende meningen en verschillende gedachtes. Geen heel hoog oplopende emoties hoor, wij staan nou eenmaal niet direct op de barricaden zoals jullie dat in Amsterdam wel doen.
Verwacht dus niet dat wij met onze Volvo’s de Beneluxbaan barricaderen, als jullie vanuit Amsterdam-Zuid in jullie Cayenne’s komen aanstormen met jullie op springen staande tweede-ronde-vrouw. Niets van dat alles. Past niet in ons dorpse karakter. Integendeel zelfs, wij zetten ons hart én onze stadsgrens open voor elke vluchteling, of je nou uit Aleppo of uit Zuid komt.
Een warm welkom dus! Wij vinden onszelf best wel een gastvrij dorpje en dus gaan wij jullie Amsterdammers helemaal thuis laten voelen in ons Amstelveense ziekenhuis. We zullen de kraamkamer-enclave dan ook helemaal inrichten naar jullie Amsterdamse smaak. En dan niet met hondenpoep bij de entree of hoogpolige tapijtjes op het tafeltje van de couveuse, dat zou te afgezaagd zijn. Het zou zelfs ordinair zijn, en daar zijn wij in Amstelveen niet zo van.
Om te beginnen willen wij graag een medisch team uit Amsterdam voor jullie inhuren. Dokters, vroedvrouwen, kraamverzorgers, verpleegsters, noem maar op. En deze Amsterdamse specialisten zullen dan tijdens het moment suprême heel hard ‘Te-ring, een nozem!’ of ‘Sje-zus, een meis-sie!’ roepen. Kan jullie kleine spruit alvast een beetje wennen. Daarnaast krijgen jullie binnen een straal van 4 kilometer van het ziekenhuis, ook nog een aantal parkeerplaatsen voor jullie Cayenne’s. A raison van € 8.25 per uur en waar ze zijn, zeggen we er dan niet bij. Gewoon, zodat jullie je weer eventjes helemaal in Amsterdam wanen.
Had ik trouwens al verteld dat op de eerste verdieping en precies boven jullie kraamkamer-enclave, het hospice van ons ziekenhuis bevindt? Wellicht goed te weten dat deze hospice na jullie annexatie, dan automatisch ook onder Amsterdams grondgebied valt. Op zich geen enkel probleem natuurlijk. Maar als jullie hard puffen en persen om het inwonertal van Amsterdam omhoog te krikken, wordt op de eerste verdieping al jullie inspanningen teniet gedaan. Kwestie van natuurlijke bevolkingsgroei. En als je dan voor de derde keer het liedje ‘er is een Amsterdammer doodgegaan’ hoort van de verdieping boven je, dan weet je dat je met 2-0 achterstaat en nog harder moet puffen en persen om de Amsterdamse eer hoog te houden. Dat laatste was maar een grapje hoor. Met mijn excuses dat mijn dorpse humor niet in de buurt komt van jullie onovertroffen Amsterdamse humor.
Net zo goed als mijn Amstelveense handelsgeest niet kan tippen aan die van een Amsterdammer. Misschien is het voor jullie wel goed te weten, dat ik de Amstelveners deze week heb gevraagd wat ze in ruil voor jullie kraamkamer-enclave terug willen hebben. ‘Voor wat, hoort wat’ zei mijn simpele dorpse handelsgeest. Ik heb een kleine poll op Twitter uitgezet en inmiddels zijn er twee koplopers waar wij in Amstelveen onze zinnen op hebben gezet; het wordt of Het Vondelpark of het Theater Carré. Ik weet het, ik heb hoog ingezet, maar ik heb dan ook geen Amsterdammertje-wens en jullie wel. Maar de poll loopt nog, het kan dus nog alle kanten op en jullie hoeven daar uiteindelijk niet zelf over te beslissen. Laat die beslissing vooral over aan jullie wethouder Eric van der Burg. Hij had deze week zoveel begrip voor jullie Amsterdammertje-wens, dat hij daar vast wel een stukje Amsterdams erfgoed voor over heeft.
Je ziet het, we hebben er heel veel voor over om jullie aankomend Amsterdammertje een echt Amsterdams welkom te geven. Dat doen wij in Amstelveen met alle liefde voor jullie.
Maar ooit, ergens in de hele verre toekomst, komt er een moment dat jullie Amsterdammertje uit de luiers is gegroeid. En op dat moment zal jullie Amsterdammertje waarschijnlijk buiten in een eigen tuin willen spelen. Of misschien wel gewoon op straat. Met z’n vriendjes en vriendinnetjes uit diezelfde straat. Op een veilige plek waar jullie Amsterdammertje geen last heeft van te hard rijdende Cayenne’s, niet opgeruimde hondenpoep, zwervers, junks, gebruikte spuiten of andere kind-onvriendelijkheden. En jullie Amsterdammertje zal waarschijnlijk ook ooit naar een leuke sportvereniging in de buurt willen. Of veilig en alleen naar een meer dan uitstekende school in de buurt willen fietsen.
Voordat dat moment in die hele verre toekomst is gekomen, wil ik nu met jullie een hele duidelijke afspraak maken; Bel op dat bewuste moment dan nooit en te nimmer mijn vrouw om een bezichtigingsafspraak te maken voor zo’n dertien-in-een-dozijn eengezinswoning in Amstelveen. Want het is nou eenmaal geen Amsterdam.
efspanel style=”callout” type=””]
[efspanel-header]
Een Amstelveense papa,
[/efspanel-header]
[efspanel-content]
Jeroen Franken (1969) noemt zichzelf een ‘die-hard Amstelvener van de 4e generatie’. Hij groeide op in de Oude Karselaan, doorliep het Amstelhoven en het KKC, is actief bij lokaal maatschappelijke initiatieven en woont samen met Natasha en hun zoon Bobby in de Westwijk.
Met zijn bedrijf Blue Fish helpt hij bedrijven en organisaties bij de inzet van Social Media en is hij actief lid van de Ondernemersvereniging Amstelveen. Bij voorkeur spreekt, traint, schrijft en blogt hij over social media, LinkedIn en ondernemen, maar voor RTVA schrijft hij ook graag over ‘zijn’ Amstelveen.
(follow via @BlueFishConsult & info via DeLinkedinExpert.nl)
[/efspanel-content]
[/efspanel]