Column: Pasen

Het is vlak voor Pasen en ik zit al vroeg in de ochtend op de fiets om mijn jongste naar school te brengen. In zijn rugzak zit een doos verstopt, vol met lekkers voor een ‘lunch’.

Wat me opvalt is dat ik overal kinderen en ouders zie met iets wat de vorm van een schoenendoos heeft, mooi ingepakt en opgesierd met tekeningen, stickers en kuikentjes.

Allemaal op weg naar school. Lootjes hebben ze aan een ander kind gelinkt voor wie zij een doos moeten maken, versieren en volstoppen met etenswaar die het kind gevraagd heeft maar door de leraar steevast verboden wordt. De vraag die in mij opkomt is of al deze ouders de dozen laat in de avond ervoor, nog versieren en volstoppen?

Niet echt voedzaam maar o-zo-lekker snoepen zij hun ontbijt of lunch (per school verschillend) met elkaar op. Best wel leuk, lekker en goed voor het incasseringsvermogen van sommige kids. Niet iedereen heeft de boodschap begrepen, en niet iedere ouder snapt wat de bedoeling is, dus hier en daar zijn de verschillen net iets te groot. Daarbij, het snoep bij je buurman is altijd groener.

Vroeger deden we niet aan paasontbijten op school.  Wij begonnen een tijd voor Pasen met het versieren van een kruis, twee stokken of takken (vrije school) aan elkaar gebonden in de vorm van het christelijke kruis, versiert met papier, snoep en vaak voorzien van zelfgebakken brood in de vorm, als je geluk hebt, van een haan… met daarin dan weer een ei, wat mij na een week zo tegenstond dat ik het nooit in mijn hoofd haalde om deze nog te eten.

Ergens voor Pasen liepen wij dan een ronde door de buurt met onze kruizen fier in de lucht als teken van… Ja van wat eigenlijk?  De meeste kids uit de klas van toen -laat staan uit de klassen van nu- hebben geen enkel idee wat er gevierd wordt en alleen de grootgrutters lijken te weten waarom daar zoveel eten bij komt kijken. Jezus aan het kruis hangen leek mij in ieder geval geen feest waard, eerder een herdenking. Maar vrije dagen met daarin meestal een tof voetbaltoernooi waren natuurlijk altijd welkom.

Nog raarder waren de hazen en eieren, ik heb het maar eens opgezocht, het heeft alles te maken met een gebruik (ouder dan onze jaartelling) waar Germaanse voorouders de eieren zagen liggen in de kuilen van het hol van hazen. Ja, er waren vogels die bestaande kuilen gebruikten om hun eieren in te leggen… Inmiddels zijn deze vast uitgestorven, lijkt mij namelijk een slecht plan voor een ei. Maar goed, de Teutonen zijn langzaam christenen geworden en zodoende is dat in de afgelopen 2.000 jaar versmolten tot het feest dat wij nu gaan vieren.

Inmiddels weet ik ook dat wij vieren dat Jezus is opgestaan, de derde dag na zijn kruisiging, hoef ik me daarover in ieder geval geen zorgen meer te maken.

Jon-patrick Terleth