We zijn gelukkig! We? Jazeker, wé zijn gelukkig. Dus u ook! Misschien denkt u daar nu zelf even anders over, maar de cijfers spreken u daar toch echt in tegen. Dus nu even hardop met z’n allen; Wij inwoners van Amstelveen zijn gelukkig, erg gelukkig zelfs! Voordat u het gevoel krijgt dat u hier een Tsjakka!!!-verhaal zit te lezen, is enige uitleg wel op zijn plaats.
Uit onderzoek van de Atlas voor Gemeenten, blijkt dat Amstelveen op de derde plaats staat van gemeenten met meest gelukkige inwoners. Leuk hè! Ik weet niet hoeveel gemeenten onderzocht zijn, maar op een totaal van 388 Nederlandse gemeenten mag je daar als inwoner van Amstelveen meer dan tevreden mee zijn. Of om even binnen het thema te blijven; meer dan gelukkig mee zijn.
De conclusie van het onderzoek was dat gelukkige gemeenten over het algemeen over een aantrekkelijk woon- en leefklimaat beschikken. Er wonen veel gezonde en werkende mensen die zichzelf omschrijven als gelukkig, tevreden zijn met het leven en regelmatig een geluksgevoel ervaren. En op die lijst is Amstelveen dus als derde geëindigd. Achter Ede en Alphen aan den Rijn. Die eerste plaats van Ede kan ik nog wel begrijpen, dat we áchter Alphen aan den Rijn staan begrijp ik totaal niet. Ik kom zelf geregeld in Alphen, maar als je daar intens gelukkig bent, denk ik dat je als Alphenaar de geluks-lat misschien een tikkeltje te laag legt. Die tweede plaats is natuurlijk hartstikke leuk voor de Alphenaren zelf, dus mijn Alphen-fittie is waarschijnlijk puur en alleen uit jaloezie voor hun tweede plek.
Net zoals de verschillende Top 10 lijstjes die altijd rond de jaarwisseling verschijnen, word ik ook altijd nieuwsgierig naar dit soort lijstjes. In eerste instantie zijn het van die wat-moet-ik-ermee-lijstjes, maar even later doen ze mij toch aan het denken zetten. En helemaal als het om zoiets ondefinieerbaars of ongrijpbaars als geluk of gelukkig zijn gaat. Maar door dit lijstje stelde ik mijzelf toch maar weer eens de vraag; ben ik gelukkig?
Over het antwoord kan ik heel duidelijk zijn; Jazeker en niet zo’n klein beetje ook. Ik woon alweer jaren samen met de liefde van mijn leven en we hebben het geluk gehad dat we een gezond kind op deze wereld hebben mogen zetten. Daarnaast ben ik al decennialang omringd door een vaste club van loyale en goede vrienden waarmee ik lief en leed kan delen. Als bonus heb ik dan ook nog een winkeltje waarin ik mezelf kan ontwikkelen en die ons gezinnetje van de mooie kant van het leven laat genieten. Maar boven alles; de mensen in mijn directe omgeving zijn min of meer gezond van lijf en leden. Inderdaad, ik prijs mij dus gelukkig. Erg gelukkig zelfs. In Amstelveen.
Natuurlijk heb je geluk niet altijd zelf in de hand, maar het deed mij wel nadenken hoe het komt dat ik mijzelf zo herken in die gelukkige Amstelveener van dat lijstje. Voor sommigen is geluk of gelukkig zijn misschien al een leven lang de standaard, een vast gegeven of kennen ze simpelweg niet anders. Maar al heel vroeg in mijn leven ervaarde ik dat geluk zeker geen vanzelfsprekendheid is. Tel daar door de jaren heen nog een portie van medische, persoonlijke en economische tegenslag bij op en je hebt alle ingrediënten bijeen om ongelukkig te zijn. En toch ben ik nu die erg gelukkige Amstelveener van dat lijstje. Hoe dat komt? Ik denk doordat ik voor mijn geluk een aantal keuzes heb gemaakt, prioriteiten heb gesteld en heel gericht ergens veel tijd en energie in heb gestoken.
Om u een beetje een beeld te geven; ik doe geen enkele concessie in de essentiële keuzes in het leven. Daarom heb ik ook jarenlang achter mijn vrouw aangelopen, in de hoop dat ze ooit voor mij zou vallen. Dat mijn vrienden vandaag de dag nog steeds mijn trouwe bondgenoten zijn, is een resultaat van veel tijd, liefde en energie steken in mensen die mij heel dierbaar zijn. Dat ik vanuit de crisis een bedrijf kon starten, kwam door te blijven geloven en te blijven ondernemen vanuit het ideaal wat ik ermee voor ogen had.
En de clichés zijn waar; misschien was het in mijn geval wel meer geluk dan wijsheid en morgen kan ook mijn geluk weer op zijn. En leuk hoor zo’n derde plek voor Amstelveen, maar ik denk echt dat geluk niet vanzelfsprekend of gegarandeerd is en dat je daar elke dag heel hard voor moet werken. Niet alleen voor jezelf, maar vooral voor elkaar en met elkaar. En dan nog moet je het geluk hebben dat het allemaal goed gaat.
Maar tot vandaag lukt het blijkbaar om gelukkig te zijn door heel veel energie te steken in de mensen die je dierbaar zijn, te blijven handelen naar de idealen die je voor ogen hebt en geen enkele concessie te doen in essentiële keuzes. Laat dat de les zijn om met z’n allen ons mooie dorp Amstelveen straks weer een of misschien wel twee plaatsen te laten stijgen op die lijst van meest gelukkige gemeenten. Al is het alleen al om Alphen aan den Rijn voor te blijven.
[efspanel style=”callout” type=””]
[efspanel-header]
Jeroen Franken
[/efspanel-header]
[efspanel-content]
Jeroen Franken (1969) noemt zichzelf een ‘die-hard Amstelvener van de 4e generatie’. Hij groeide op in de Oude Karselaan, doorliep het Amstelhoven en het KKC, is actief bij lokaal maatschappelijke initiatieven en woont samen met Natasha en hun zoon Bobby in de Westwijk.
Met zijn bedrijf Blue Fish helpt hij bedrijven en organisaties bij de inzet van Social Media en is hij actief lid van de Ondernemersvereniging Amstelveen. Bij voorkeur spreekt, traint, schrijft en blogt hij over social media, LinkedIn en ondernemen, maar voor RTVA schrijft hij ook graag over ‘zijn’ Amstelveen.
(follow via @BlueFishConsult & info via DeLinkedinExpert.nl)
[/efspanel-content]
[/efspanel]
Foto: Pinterest