Zondag 4 juni om 22.10 uur is er weer een aflevering van Andere Tijden Sport op NPO1. Deze keer gaat het over Liane Engeman. Een racevrouw die enige tijd in Amstelveen resideerde. Tenminste, daar kwam onze columnist Jon-Patrick Terleth achter toen hij in de zeventiger jaren met kinderpostzegels leurde in de Gouden Hoek. We herplaatsen daarom zijn column die hij vorig jaar schreef. Kijken dus zondag!
Op de kaart gezien is Amstelveen de rustige appendix van Amsterdam en mede gezien de ligging ten opzichte van de rest van Nederland voor velen een fijne plek om te wonen. Al sinds de jaren ’30 van de vorige eeuw ook een plek waar veel bekendere Nederlanders vandaan komen of resideren. Aagje Deken, Frits Barend, Peter R, Martin Garrix, Famke Janssen, Michel Huisman, Michael Reiziger, John Bosman, Max Tailleur en Harry Mooten (grote grijze geitenbreier); zomaar een dwarsdoorsnede van de velen die hier zijn of ooit waren.
Het zal ongeveer 1979 geweest zijn toen ik in ‘mijn wijk’ iets als kinderpostzegels of zonnebloemkalenders verkocht aan de deur. Ik deed dat in de wijk waar de huizen groot, en er ietwat verstopt erbij lagen. Sommigen deden niet open en bij sommigen kwam je nooit meer weg (‘och jochie, wat leuk, chocolaatje?’). Maar één huis liep ik eerst even voorbij. Een groot wit vrijstaand huis met een Lamborghini (Urraco) en een Porsche (924) op de oprit. Te imponerend. Petrolhead dat ik toen al was (vanaf mijn negende was het hoogtepunt van het jaar een bezoek met mijn vader aan de GP van Zandvoort) overwon de verleiding het van ontzag en belde ik aan. Na een tijdelijke rust deed een prachtige vrouw open. Ik had de ‘Spy who loved me’ gezien en dacht even op de set van James Bond te zijn. De setting klopte in ieder geval.
Ik vertelde wat ik kwam doen, en maakte bibberend een opmerking over het wagenpark. De vrouw vroeg mij even binnen, bestelde wat ik verkocht en schreef haar naam en adresgegevens op de envelop. Ze stelde een aantal vragen en besloot mij mee te nemen naar de garage, hier stonden bekers,
foto’s, modelauto’s en…. een echte raceauto. Mijn moeder had mij al eens verteld over een vrouwelijke coureur die ergens in de buurt woonde, en ik bleek toevallig bij haar aangebeld te hebben.
Liane Engeman is haar naam en zij vertelde vriendelijk over haar voormalige beroep en haar kinderen, showde de wagens en liet mij, een ervaring en gesigneerde ansichtkaart rijker weer uit.
Ja, er woonden veel meer bekende mensen in de buurt. En ik zong er ooit zelfs samen met Johnny Jordaan (‘Ik ben ook een Jonny’) maar dit was toch echt de meest exotische van allemaal. Een bekende racer, en dan ook nog de eerste vrouw, bij mij in de buurt, hoe cool was dat? Vanaf die dag was ik in ieder geval pro-feminist, al denk ik dat de feministische beweging er in die tijd anders over dacht: te blond. Maar zij hadden het fout. Vanzelfsprekend was het namelijk niet in de jaren 60.
Vreemd genoeg hoor ik deze naam nog maar weinig in het opeens door iedereen omarmde racewereldje. Zelfs geen eigen wiki-pagina, en ontbreekt zij ook op de Amstelveense wiki-pagina met bekende Amstelveners (anders wist ik ook niet dat Aagje Deken hier geboren is).
Onterecht, zij reed onder meer de Targa Florio, geen kleine racer dus.
Jon P Terleth