‘Amstelveen, de appendix met ambitie…’ Het zou zo maar een tekst kunnen zijn in een folder van de gemeente Amstelveen waarmee zij nieuwe bedrijven wil verleiden om zich hier te vestigen. Naast Engels en Nederlands natuurlijk ook vertaald in het Japans en Sanskrit.
In die folder zou de onderkoning van Amstelveen, een ambitieuze wethouder -die ene- omringd met een wirwar van andere personen vol in beeld staan en zullen zij hun verhaal doen. De ambitie van de burgermeester was zo enorm, dat zij inging op een “offer you can’t refuse”.
Ja, in de folder zou het dan gaan om bereikbaarheid, leefklimaat en bijvoorbeeld zoiets als wel de geneugten maar niet de zorgen van een grote stad. Het geheel zal afgerond worden met plaatjes, Plaatjes waarbij vooral Der Bogen op zal vallen, welke het in Japan heel goed zal doen als trekker, omdat ze denken dat zij dan op de set van Stranger Things terecht zullen komen.
Nergens zal het oorspronklijke Amstelveen zijn opwachting maken, hooguit een plaatje van het Oude Dorp, de plek die op het nippertje net niet helemaal gesloopt is en nu zelfs naam moet maken als een nieuw horecagebied.
Historische gebouwen sneuvelen, Vredeveld, Kweekschool van het Leger des Heils, oude boerderijen, treinhuisjes en binnenkort ook weer een oude historische pastorie.
Begrijp mij goed, vooruitgang en vernieuwing, daar horen ook nieuwe gebouwen en plaatsen bij. Heel gezond, maar de welstand en beslissingen wat hiervoor in de plaats mag komen zijn wel heel liberaal geworden. Als lelijke gebouwen/ontwerpen zeer kunnen doen zat ik vrij vaak op de eerste hulp.
Deze week kwam mij het vervelende nieuws ter ore dat er weer een monumentje op de rol staat om gesloopt te worden. Randwijcklaan 13, aangekocht door een prototype van ambitie en met deze ambitie zullen zij een ongetwijfeld protserig prieeltje optrekken op de plek van een heel leuk en karakteristiek Amsterdamse School-gebouwtje dat daar al bijna 90 jaar dienst doet als kerk, synagoge, Joodse school, kleuterschool en ja, ik heb er mijn voeten wel eens laten verzorgen bij zijn laatste huurders.
De buurt Randwijck is bekend en erkend onder liefhebbers en wordt regelmatig bezocht om zijn interessante architectuur. Dit gebouwtje is een klein pareltje van typische architectuur uit de jaren 20/30. Maar te klein en onhandig om te wonen, laat staan om geld mee te maken. En daar weten de nieuwe eigenaren vast wel raad mee…Wie zich afvraagt wat er zal komen, rij voor de grap maar eens door de Rentmeester- of Heemraadschapslaan en verwonder u aan de groteske gebouwen die mensen heden ten dage neer willen en ook mogen zetten… Zeker ten opzichte van de bestaande bouwsels daaromheen.
De gemeente lijkt geen thuis te geven aan klagende omwonenden van nummer 13, de sloopvergunning is zelfs al afgegeven begrijp ik. Wat jammer. Ik las laatst ergens dat er een nieuwe stadsbouwmeester is aangesteld, ik hoop wel dat hij deze plannen nog eens goed doorneemt voordat er weer een leuk gebouw voorgoed verdwijnt.
En stel dat de gemeente het hele gebouw nu eens oppakt (het is van hout) en bijvoorbeeld in een van onze mooie parken plaatst, kan het de komende 90 jaar weer mooi gebruikt worden door de gemeenschap en als je dan toch bezig bent.
Check ook gelijk de bouwtekeningen van dat wat er zal komen, want hé, ambitie toch? Die bouw gaat door, maar alsjeblieft met smaak deze keer…..
[efspanel style=”callout” type=””]
[efspanel-header]
Jon-patrick Terleth
[/efspanel-header]
[efspanel-content]
Jon is geboren op de Prof. Lorentzlaan maar dat bleek geen garantie voor een universitaire studie. Opgegroeid aan de Amsterdamseweg is hij uiteindelijk gestrand in de Patrimoniumbuurt. Nu is hij vader van vier kinderen en getrouwd met een meisje van het schildersbedrijf van 300 meter verderop.
Nee, avontuurlijk is hij niet. Hij heeft gewerkt voor o.a. Intermediair, Elseviers Nursing, Donald Duck & VTWonen. Maar sinds 2005 is hij de (mede-)bedenker en eigenaar van Spokk, de lasergame voor kinderen, misschien wel de grootste publiekstrekker per vierkante meter van Amstelveen.
[/efspanel-content]
[/efspanel]