Ik zit op de fiets, rij in de ochtend mee met mijn jongste naar school en vanaf ons gemeentehuis kijkt Thierry Baudet mij aan… Thierry Baudet! Nee he!? Gelukkig niet, deze tijdsgeesten hebben geen grond gevonden in onze gemeente, al probeert hij wel om de Amsterdamse forens te verleiden.
Dat brengt me op een heikel punt, slechts één partij (VVD) heeft dit in zijn top 3 in Amstelveenz staan: het openbaar vervoer. Dat de oude bus 65 nou niet meer rijdt snap ik nog wel, maar dat de voormalige aders 170, 172, 174 voor een deel zijn uitgestopt en er continue onzekerheid heerst of de sneltram nog wel rijdt, zou voor iedere partij belangrijk moeten zijn. Zeker die de ouderen zeggen te vertegenwoordigen.
Brengt mij bij lijst 6, de PVDA. Ooit die andere grote regentenpartij, en de vele topfuncties van partijgenoten op ministeries en grote instellingen in den landen getuigen hier nog van. Nooit groot binnen Amstelveen en zal dat ook niet snel worden. Momenteel drie zetels en ze hopen op vier. Ik hoop voor hen op drie maar vrees voor twee. Ook zij zijn voor betaalbare woningen, zeker zijn van zorgen voor elkaar en zeker zijn dat ieder kind mee kan doen. Dat laatste vind ik ook belangrijk. Ik geloof dat ieder kind er kan komen, de ene heeft het ogenschijnlijk gemakkelijker dan de ander. Maar vanuit een plek waar je je uit moet vechten ligt een groter succes in het verschiet dan voor hen die een vliegende start hebben. Onderwijs is hierin cruciaal! Ik ben (op)gevoed met een grote weerstand tegen de PvdA, niet tegen de sociale kant. De zakkenvullende top van de partij en bijbehorende VARA-coryfeeën waren een continue ergernis binnen onze familie. Ik vrees dat dat nooit meer goed zal komen tussen hen en mij. Al leveren bezoekjes aan keuzesites nog wel eens op dat zij in mijn top 3 staan. Ai!
Lijst 5 dan, Burgerbelangen Amstelveen (BBA). Begonnen als de tegenpartij en alternatief voor de plaatselijke PVV-stemmers, lees: ontevreden VVD’ers. Inmiddels is deze partij niet meer weg te denken en leveren ze zelfs een wethouder. Lokale democratie is hun speerpunt en daar kan ik in meegaan. Verder lees ik ook dat duurzaamheid belangrijk is, wat dan misschien niet helemaal strookt met het slurpende vervoermiddel van een van de lijstduwers en partijbons. Ja, dat is dan weer het probleem van in dezelfde buurt wonen. Nu hou ik wel van mooie auto’s, dus mij kan dat verder weinig schelen, maar toch… Eenmaal in het pluche krijg je als partij meestal te maken met tegenwind, dat lijkt mee te vallen, dus wie weet stijgen zij een zetel. Groot gemis is het ontbreken in het landelijke debat, veel werk aan de winkel dus. Inzetten op sport lijkt mij een goede, zichtbare keuze… Maar concreet worden hierin zal niet altijd vrienden (kiezers) opleveren. Ik vertegenwoordig in totaal drie stemmen (verblijf in het buitenland) en één daarvan heeft mij gevraagd op deze partij te stemmen. Ik zal dat, dwars dat ik ben, doen op Harrie Pijnenborg, al heb ik een andere opdracht gekregen. Ikzelf ben er nog steeds niet uit.
[efspanel style=”callout” type=””]
[efspanel-header]
Jon-patrick Terleth
[/efspanel-header]
[efspanel-content]
Jon is geboren op de Prof. Lorentzlaan maar dat bleek geen garantie voor een universitaire studie. Opgegroeid aan de Amsterdamseweg is hij uiteindelijk gestrand in de Patrimoniumbuurt. Nu is hij vader van vier kinderen en getrouwd met een meisje van het schildersbedrijf van 300 meter verderop.
Nee, avontuurlijk is hij niet. Hij heeft gewerkt voor o.a. Intermediair, Elseviers Nursing, Donald Duck & VTWonen. Maar sinds 2005 is hij de (mede-)bedenker en eigenaar van Spokk, de lasergame voor kinderen, misschien wel de grootste publiekstrekker per vierkante meter van Amstelveen.
[/efspanel-content]
[/efspanel]