Terleth gaat stemmen (deel 5)

Al weken zie ik op diverse strategische plekken een fleurig pallet van tien politieke partijen die een oproep doen om op hen te stemmen. Vriendelijke gezichten en kleurrijk papier. Gezien de gemiddelde opkomst van net iets meer dan de helft van de inwoners zou er best heel groot boven mogen staan: “Stem, of hou je mond!” Want 55% lijkt niet veel.

Aan de andere kant, de tien partijen staan politiek gezien best dicht bij elkaar. De echte uitersten (misschien de SP?) zijn in onze gemeente geen partij… Gelukkig weinig bodem voor, denk ik dan.

Niet stemmen is geen optie voor mij, het enige stukje democratie dat wij hebben, zeker nu het raadgevend referendum voor de laatste keer gehanteerd zal worden en waarvan de uitkomst uiteindelijk ook genegeerd zal worden. Dus stem gewoon tegen, het plan zit nog niet goed genoeg in elkaar en dat mag gezegd worden! Vrijheid is een mooi ding.

Brengt mij bij lijst 2: D66. De op een na grootste binnen onze grenzen en dat kwam mede door mijn eigen stem. Al jaren voelde ik mij vertrouwd in dit baken van de rede. Liberaal en sociaal onder één dak. De partij doet niet met het gehuil wanneer er een vreemde tekst uit de mond van een vreemdeling verstomd. Dat direct reageren, want dat wil de kiezer, daar rijzen mijn haren van ten berge. Nu zit er wel een keerzijde aan, meedoen in deze regering. Als je het stokpaard (referendum) zo snel laat vallen als je er achter komt dat wanneer Gordon, Gerard of Johan iets zegt dat grote gevolgen heeft voor zo’n referendum, wat niet echt uitkomt met jouw eigen visie. Als je de sleepwet en andere privacy-gevoelige zaken zo laat schieten en die aardige, rustige man met historisch besef blijkt een cadeautje te hebben aangenomen van een hoge Canadese diplomaat en dat ook nog wat laag in de waardering in de boeken laat verdwijnen wordt het misschien tijd voor iets anders. Vandaar deze zoektocht! Maar ook hier geldt weer, Den Haag zit met dat gedonder de plaatselijke partij in de weg.

En als laatste Lijst 1: de VVD. Hoge bomen vangen veel wind, alleen lijken sommige bomen ingespoten met WD-40. Zoals op bovenstaande foto zichtbaar is. Maar dat zal je je als partij altijd moeten bedenken waarom je waar staat en wat dat met je kan doen. Leuk zo’n plaatje van campagne voerende leden langs de plaatselijke ijsbaan. Maar direct ook bedenken dat het karkas op de achtergrond wel eens het karkas kan worden van een hoofdpijndossier. Als grootste partij ook het meest verantwoordelijk. Zo gaat dat. Als deze partij ook nog eens gaat denken dat de biotopisch-wankele plas om het drijvende zwembad heen best uitgebaggerd kan worden zal je je moeten realiseren dat jij als grootste partij ook hier weer het meest verantwoordelijk bent voor het reilen en eventueel ook weer het zeilen. De VVD is zolang als ik mij kan beseffen de grootste in Amstelveen en zal dat best wel eens kunnen blijven. Ik heb er zelf, van huis uit, jaren op gestemd en zou dat als (misschien veel te kleine) ondernemer best weer kunnen doen. De mensen maken, net als veel van de andere negen lijsten een vriendelijke indruk en met die ene ambitieuze wethouder die heel Amstelveen in de lucht lijkt te houden hebben ze zeker ook een troef. Dat is gelijk ook een valkuil: die transfer naar Den Haag kan zo gemaakt worden… En wat dan? Nou ja, de gemeente draait prima, gezien het minimale aantal partijen van links en rechts van het midden, een gemiddelde opkomst en hoge plaatsingen op “de beste-lijstjes”.

Wat een lastige keuze wordt het vandaag, zoals zo veel kiezers zal ik hem maken op gevoel, ratio is een tweede, gek genoeg. Ik denk dat ik pas de keuze maak in het hokje, maar één ding zal blijven, ze zullen het allemaal weer samen moeten doen, en dat is maar goed ook.

[efspanel style=”callout” type=””]
[efspanel-header]
Jon-patrick Terleth
[/efspanel-header]
[efspanel-content]

Jon is geboren op de Prof. Lorentzlaan maar dat bleek geen garantie voor een universitaire studie. Opgegroeid aan de Amsterdamseweg is hij uiteindelijk gestrand in de Patrimoniumbuurt. Nu is hij vader van vier kinderen en getrouwd met een meisje van het schildersbedrijf van 300 meter verderop.
Nee, avontuurlijk is hij niet. Hij heeft gewerkt voor o.a. Intermediair, Elseviers Nursing, Donald Duck & VTWonen. Maar sinds 2005 is hij de (mede-)bedenker en eigenaar van Spokk, de lasergame voor kinderen, misschien wel de grootste publiekstrekker per vierkante meter van Amstelveen.

[/efspanel-content]
[/efspanel]