In het ‘Amstelveentje’ en de huis-aan-huis verspreide oranjefolder werd het traditioneel aangekondigd: diverse spelen op het ‘Bietenveld’, een leuke dag in Alleman, het Noorddamcentrum, een marktje buiten ’t Open Hof… Maar het viel natuurlijk allemaal in het niet bij de jaarlijkse viering van Koninginnedag van buurtvereniging Patria. Het non-stop-totaal-programma-voor-het-hele-gezin…
Al de dag ervoor werkte de Patrimoniumbuurt op het Wilhelminaplein vol aan de kramen voor touwtrekken, ballengooien en andere melige spelletjes (altijd prijs!), eigen eet-tentjes, een swingmolentje, rodeo en natuurlijk het overdekte podium waar de kinderen uit de buurt hun kunsten mochten vertonen. Daar gebeurde van alles: gewichtheffen, goochelen, muziek- en grappenmakers, zangers en heel veel dansgroepen. Aan elkaar gesproken door de energieke clown Hoky Poky die uiteindelijk ook zijn eigen kunsten vertoonde voor zijn geamuseerde publiek. Er liep ook een heuse bromsnor rond, die voor deze dag zijn uniform juist uitdeed. Heel gek…
Op de dag zelf was er ook de befaamde optocht, waarbij de kinderen leuk verkleed achter de fanfare aanliepen, de hele buurt door.
Een enorme leuke dag, waarbij de buurtvereniging Patria hun kas een beetje kon aanvullen. Iets wat ze ook twee keer per jaar deden met hun befaamde rommelmarkten. Vrijdagavond, klokslag 19.00 uur gingen dan de poorten van de Tuinzaal open en kon je in een woest rondrennende menigte je slag slaan… Iets waar ik zeker, met veel plezier aan meedeed.
En het zal met die festiviteit te maken hebben gehad dat er zo eind jaren ’70 voor het eerst ook een stand was met oude spullen. Het begin van het absolute einde, want diezelfde clown Hoky Poky (hij was in die tijd ook voorzitter van Patria) bedacht voor Koninginnedag de vrijmarkt voor kinderen…
In de jaren daarna begonnen de kinderen uit de buurt ook overtollige spulletjes van hunzelf, ouders, grootouders en buren te verkopen, eerst het plein rond, de Wilhelminastraat in en heel schoorvoetend de Amsterdamseweg op. Eenmaal diep in de jaren 80 liep de markt vanaf de molen tot Bar Abina dat wakker werd en de kans schoon zag om ook mee te profiteren van een steeds groter wordend evenement.
In de jaren 90 liep het pas echt uit de hand, de markt reikte inmiddels tot de gouden bocht (Leger des Heilsgebouw) en tikte het Oude Dorp aan. Gerard Joling deed zijn intrede en zong jarenlang zijn keel schor en mijn oren doof. Of ik het leuk vond of niet, het was traditie.
Ondertussen bemoeit iedere horecagelegenheid langs de route zich met de festiviteiten en worden de kleedjes van de kinderen hier en daar ook ingenomen door grote mensen die hun rommel of gewoon ordinaire handel kwijt willen. Maar meestal is het dat ouders de zooi moeten verkopen waar hun kinderen na een uur al geen zin meer hebben en met het eerste de beste vriendje mee de menigte in vluchten.
Vanaf een uur of drie verdwijnen de kleedjes, laat iedereen als dank voor het aangenaam verpozen de spullen en de dozen staan en opent bij Abina spontaan de grootse reünie van Amstelveen… Ik ben daar meestal niet meer bij, maar hoor vanuit mijn tuin de Amsterdamse klaagzangen de omgeving onveilig maken. “Hebben jullie er zin iiihihihinnn???” Dit jaar hoop ik op een muzikaal en alcoholisch alternatief in en voor de verbouwde Anna-Kerk.
De afgelopen twee jaar was het slecht weer, wat zijn invloed heeft op de opkomst. Maar ik weet zeker dat bij mooi weer, de weg gevuld zal zijn van voor de gouden bocht tot en met het Oude Dorp en de hele Molenweg erbij.
Maar een ding vind ik jammer, en dat is, dat waar het allemaal begon er helemaal niets meer is. Geen podium, geen optocht, geen touwtjetrekken, zaklopen, geen gedenksteen en al helemaal geen clown. Patria is opgeheven, het buurtcentrum is weg… Maar hun erfenis is springlevend, en hoort, gezien de hoeveelheid mensen en activiteiten tot één van de grootste koningsfeesten en beste vrijmarkten van ons land.
Ik heb er in ieder geval zin iiihihihinnn!!!
Foto: Archief Evert Zuiderent
[efspanel style=”callout” type=””]
[efspanel-header]
Jon-patrick Terleth
[/efspanel-header]
[efspanel-content]
Jon is geboren op de Prof. Lorentzlaan maar dat bleek geen garantie voor een universitaire studie. Opgegroeid aan de Amsterdamseweg is hij uiteindelijk gestrand in de Patrimoniumbuurt. Nu is hij vader van vier kinderen en getrouwd met een meisje van het schildersbedrijf van 300 meter verderop.
Nee, avontuurlijk is hij niet. Hij heeft gewerkt voor o.a. Intermediair, Elseviers Nursing, Donald Duck & VTWonen. Maar sinds 2005 is hij de (mede-)bedenker en eigenaar van Spokk, de lasergame voor kinderen, misschien wel de grootste publiekstrekker per vierkante meter van Amstelveen.
[/efspanel-content]
[/efspanel]