‘Bent u die ervaren bestuurder die kundig en krachtig optreedt namens de 90.000 inwoners van Amstelveen?’ Met deze vraag opent de Gemeente Amstelveen de profielschets die ze heeft opgesteld voor de nieuwe burgemeester. We hebben dus een vacature in ons mooie dorp. Nou gaat het met onze bedrijven zo goed dat er wel meer vacatures zijn, maar ik bedoel dus die ene speciale vacature; Burgemeester M/V.
In de profielschets staat wat er van de nieuwe burgemeester wordt verwacht. Twee kantjes vol met termen als ‘sociale cohesie versterken’, ‘rolvast optreden’ en ‘consistente voorzittersstijl’. Termen en verwachtingen die u waarschijnlijk niet zoveel zeggen, mij in ieder geval niet. Is ook niet zo heel erg belangrijk. De knappe koppen zegt het wel wat, hebben er goed over nagedacht en de meerderheid heeft hier akkoord voor gegeven. Lekker laten gaan dus en daarnaast heb ik ooit begrepen dat je omschrijvingen nooit heel specifiek moet maken. Anders blijft er niets te onderhandelen over of ontneem je jezelf de vrijheid om iemand af te serveren. Het zijn dus inderdaad knappe koppen die over de profielschets hebben nagedacht.
De profielschets is gemaakt en nu is het wachten op de vacatureomschrijving. U weet wel, zo’n omschrijving waarin staat wat een persoon moet gaan doen, wat er van hem of haar wordt verwacht en wat er geboden wordt. Waarschijnlijk zal die vacatureomschrijving weinig tot niets afwijken van de profielschets. Maar er blijft dan nog wel een puntje over, waar in de profielschets geen melding van wordt gemaakt; wat wij te bieden hebben. Want of een vacature nou op het prikbord van de Albert Heijn, het UWV of van de Commissaris van de Koning hangt, bij elke vacature staat ‘Wij bieden:’ En met ‘Wij bieden:’ wordt er omschreven wat je kunt verwachten als je de klus aanneemt.
Daarom leek het mij verstandig om de burgemeester in spé alvast een beetje een beeld te geven, wat ons mooie dorp te bieden heeft. En sorry pluche-tijgers, bobo-bestuurders en jobhoppers, ik heb het dan niet over jullie mogelijke overschrijding van de Balkenende-norm of 7-serie met chauffeur. En als jobhopper hoef je trouwens sowieso niet te reageren. Door die categorie hebben we nu deze vacature en dat vonden de knappe koppen helemaal niet leuk. Maar het gaat hier dus over de werkomstandigheden waar je het straks als Burgemeester van Amstelveen mee moet gaan doen. Mee mág gaan doen, moet ik eigenlijk zeggen. Een tipje van de Amstelveense sluier voor die kandidaten, die van buiten onze dorpsgrenzen komen.
Het Kantoor
Op een geweldige locatie aan de rand van de Poel en het Amsterdamse Bos, is uw toekomstige werkplek een van de meest bijzondere aspecten van deze functie. Zelf kunnen wij ons geen mooiere, rustigere en inspirerende werkomgeving indenken. Een absolute dealmaker dus. Bijkomend voordeel is dat als u uit het raam kijkt, u de afgefikte contouren van een heel belangrijk Amstelveens monument ziet. En zo wordt u er elke dag aan herinnert, wat veel van uw klanten een uiterst belangrijke klus voor u vinden. Zonder agenda, raad of secretaresse, weet u zo ’s morgens al waar uw prioriteiten die dag zouden moeten liggen. Wel zo makkelijk. Daarnaast zijn we er trots op dat we u als niet-roker, want dat bent u uiteraard, een geheel rookvrije werkomgeving kunnen aanbieden. Niet alleen op dit kantoor, maar ook op onze andere locaties. Voor die andere life-killer (alcohol) hebben wij uiteraard wel aan onze liberale principes vastgehouden en zullen wij nooit iemand vertellen wat-ie wel of wat-ie niet mag doen. Bij ons is het dus stoppen met roken voor je gezondheid, maar drinken op je gezondheid. Kleine tip; zeg geen proost, maar zeg santé. Proost klinkt een tikkeltje ordinair en daar zijn we in Amstelveen niet zo van.
De Faciliteiten
Amstelveen is een welvarende gemeente en heeft voldoende financiële middelen. Zo heeft u voldoende slagkracht om facilitaire uitdagingen daadkrachtig en effectief aan te gaan. Welke uitdagingen dat zijn en hoe groot onze slagkracht precies is, is ons nog niet helemaal bekend. Wij zouden u hier graag beter over willen informeren, maar zijn hiervoor afhankelijk van onze IT-systemen. IT-systemen die, weliswaar tijdelijk, nogal wat problemen ondervinden. Ons is verteld dat deze problemen zijn opgelost zodra Microsoft een update heeft voor onze Windows97-systemen. Er wordt aan gewerkt. Naar het schijnt. Wat wel een mogelijke facilitaire uitdaging zou kunnen zijn, is het voortbestaan van het Ziekenhuis Amstelland. Ook hier missen wij nog de juiste rapportage, dit keer door het ontbreken van de jaarrekening. Die van 2017 welteverstaan. Eentje die elk ander professioneel aangestuurde organisatie wel al voor juli 2018 heeft ingeleverd. Door het bestuur van het ziekenhuis is ons overigens wel verteld dat deze jaarrekening in orde zal zijn. En dus twijfelen we er geen moment aan, dat de gezondheidszorg voor onze burgers ook in de toekomst gewaarborgd zal zijn. Bovendien, heeft u ooit een ziekenhuis failliet zien gaan?
Binnen onze kunst en cultuur faciliteiten zou u ook nog wel op een enkele uitdaging kunnen stuiten. Kunst en cultuur is er in overvloed, geld daarentegen wat minder. Of althans, het geld is er wel, maar bovenal is er de wens om er verstandiger mee om te gaan. En kunst, cultuur en verstandig met geld omgaan, werd in het verleden in maar weinig Amstelveense kunst- en cultuurinstellingen in één adem uitgesproken. Ik kon de woordspeling niet laten, maar het begrip cultuuromslag is nog nooit zo op zijn plaats geweest als hier en nu in Amstelveen. Mocht u toch ooit krap bij de kunst- en cultuurkas zitten, er staat op het Stadshart nog een stukje aangeschoten wild van 5000 kilogram brons. En dat met een dagprijs van € 3,95 per kilo brons. Zomaar een ideetje in geval van nood.
De Collega’s
Een belangrijk punt, de collega’s. Binnen het raadhuis en het college vindt u bekende en minder bekende gezichten. Bekende gezichten die al weten hoe de Amstelveense hazen lopen en minder bekende gezichten die met een gezonde portie ambitie gestart zijn. Een prima combinatie om tevreden klanten mee te krijgen in ons mooie dorp, zou je zeggen. Daarnaast een gemeenteraad met partijen die elkaar goed kennen en de laatste tijd niet rollend met elkaar over straat gaat. De laatste tijd hoor, wel dus nog even de vinger aan de pols houden is mijn advies. Vrienden maken en vrienden houden binnen de raad moet prima mogelijk zijn. Vrienden maken en houden aan de linkerkant doet u door vooral ergens tegen te zijn en niet met realistische alternatieven te komen. Vinden ze prettig en herkenbaar. Vrienden aan de rechterkant maakt en behoudt u door vooral niet over de hoogte van de WOZ te beginnen. Dat is toch een minder prettig gespreksonderwerp voor mensen met een vastgoedhobby. En daar hebben we er in Amstelveen nogal wat van. Middenpartijen zijn over het algemeen allemansvrienden, dus hun vriendschap is nu al een hamerstuk. Niets meer aan doen, zonde van de tijd.
Een grotere uitdaging zullen uw collega’s buiten Amstelveen kunnen zijn. En zeker die collega’s uit Amsterdam. Uw voorgangers dachten namelijk een serieuze gesprekspartner te zijn, waar Amsterdam rekening mee zou moeten houden. Maar u heeft zich voor deze sollicitatie zo goed voorbereid, dat u een kleine glimlach nu niet kunt onderdrukken en inmiddels wel beter weet. Als overloopgemeente van Amsterdam hebben we simpelweg weinig tot niets in te brengen bij de grote boze buurman. Volgens uw voorganger is lokale schaalvergroting het beste antwoord. Simpelweg een paar gemeentes samenvoegen, je noemt het dan gemeente Amstelland of zoiets, hebt totaal zo’n 140.000 inwoners, en je wordt een serieuze gesprekspartner voor Amsterdam. Er is hier alleen nog wel een heel klein probleempje. Zoals Winston Churchill ooit Europa verdeelde op de achterkant van zijn sigarendoosje, zo lijkt het alsof uw voorganger de buurtgemeentes reorganiseerde op de achterkant van een bierviltje. In z’n eentje. Waarschijnlijk deed-ie dat uit strategisch oogpunt en met de beste bedoelingen. Het nadeel is wel dat u straks bij uw collega-burgemeesters heel veel plooien moet gaan gladstrijken. Plooien die zijn ontstaan door het voorstel van herindeling van hun gemeentes. Maar dan zonder hun inspraak, zeggenschap of akkoord. Voordeel hier is wel dat ook het salaris van een mogelijke Amstelland burgemeester, gebaseerd is op het aantal inwoners van een gemeente. En van 90.000 inwoners naar 140.000 inwoners, moet dan ook wel een interessante stap in salaris opleveren. Het kan ook niet anders of de uitspraak ‘Hoe meer zielen, hoe meer vreugd’ moet ooit door een burgemeester zijn bedacht.
De Klanten
Oh ja, de klanten – volgens mij en velen met mij – de belangrijkste graadmeter of u uw nieuwe functie een beetje naar behoren invult. Zij zijn uiteindelijk degene waarvoor u al uw inspanningen gaat leveren. Het zijn er zo’n 90.000 in totaal. Dat is dus het aantal voordat u burgemeester van Amstelland wordt. Naar mijn idee is dat een overzichtelijk aantal, de samenstelling is wellicht wat minder overzichtelijk. Burgers, boeren en buitenlui, we hebben ze in alle soorten en maten. Maar wees gerust, het zijn veelal gemoedelijke klanten en u zult waarschijnlijk weinig last van ze hebben. De meesten hebben een serieuze baan of volgen een gedegen opleiding en zijn over het algemeen zelfvoorzienend en zelfredzaam. Om deze gemoedelijke klanten tevreden te houden, zijn er drie belangrijke punten voor u om op te letten; Zorg ervoor dat er een bus of tram rijdt waarmee ze naar het werk kunnen. Zorg ervoor dat ze met een gerust hart hun voordeur achter zich dicht kunnen trekken. En zorg ervoor dat ze überhaupt een voordeur hebben. Infrastructuur, veiligheid en woningen, dat zijn in ons mooie dorp de hoofdzaken om tevreden klanten te houden. Allemaal vrij overzichtelijk lijkt mij zo. Daarnaast hebben we ook een hele grote klantengroep die niet meer hoeft te werken. Niet meer hoeft te werken vanwege hun leeftijd of niet meer hoeft te werken omdat ze op jonge leeftijd al een stuk slimmer waren dan u en ik samen. Die laatste groep zorgt uitstekend voor zichzelf, die eerste groep kan uw helpende hand altijd goed gebruiken. Dat is voor hen heel belangrijk, maar het is bij deze oudere klantengroep ook makkelijk scoren in toekomstige klanttevredenheidsonderzoeken.
Vergeet ik dan nog iets? Oh ja, er is nog een belangrijk punt om te weten voor u solliciteert of aan de klus begint. Er was een periode dat we als Amstelveen heel druk waren met het binnenhalen van allerlei buitenlandse bedrijven. Goed voor onze werkgelegenheid en goed voor de culturele diversiteit van ons mooie dorp. Het was een meer dan uitstekend idee. Met de nadruk op wás. Natuurlijk profiteerden onze makelaars, supermarkten en enkele werkzoekenden er uitstekend van, maar de tijden zijn veranderd. Inmiddels gaat het erg goed met de lokale werkgelegenheid, maar is ook het kwartje gevallen dat die bedrijven zich vooral op de Zuidas vestigden (Tip: Amsterdam heeft ons hiervoor nooit bedankt!) en stukken minder vestigden in Amstelveen. Alleen willen hun werknemers wel heel graag wonen in Amstelveen. Maar daar zit weer het probleem dat we al zo weinig beschikbare woningen hebben, en dat de samenstelling van sommige wijken en buurten inmiddels wel een beetje uit de pas loopt. Meer dan een beetje zelfs. Een mooie uitdaging voor u als nieuwe burgemeester lijkt mij zo.
Ben ik nog iets vergeten te vermelden? Misschien is het goed te weten dat Amstelveen zo nu en dan nogal worstelt met de eigen identiteit. ‘Wie zijn we, wat bieden we en waar staan we voor?’ is een vraag die vaak onvolledig of verschillend wordt beantwoord. Toch wel een dingetje als je beleid moet maken. Hopelijk heeft u alle tijd, wijsheid en energie om daar de komende acht jaar de juiste invulling aan te geven. Ben ik dan nog iets vergeten? Oh ja, natuurlijk, was ik toch bijna het allerbelangrijkste vergeten: welkom burgemeester!
[efspanel style=”callout” type=””]
[efspanel-header]
Jeroen Franken
[/efspanel-header]
[efspanel-content]
Jeroen Franken (1969) noemt zichzelf een Beroeps-Amstelvener van de 4e generatie. Als zoon van een duivenmelker zag ie ze vliegen in de Oude Karselaan, vloog ie zelf uit naar het Uilenstede, Keizer Karelpark en Middenhoven, maar is alweer jaren geleden in de Westwijk geland, samen met Natasha en hun zoon Bobby.
Als ondernemer en ‘online druktemaker’ doet hij iets met Social Media, mag hij zich Officieel LinkedIn Ambassadeur noemen en is hij ‘bestuurslid op sneakers’ bij de Ondernemersvereniging Amstelveen. Bij voorkeur spreekt, traint en schrijft hij over social media, LinkedIn en ondernemen, maar voor RTVAmstelveen schrijft hij graag over ‘zijn’ Amstelveen.
(follow via @BlueFishConsult & info via DeLinkedinExpert.nl)
[/efspanel-content]
[/efspanel]