Hoe moeilijk kan het zijn?

Amstelveen gaat op de schop. Veel, heel veel werkzaamheden zijn in onze mooie stad momenteel de veroorzakers van overlast, onbereikbare plekken,  om-rij-bewegingen, vertragingen en wat dies meer zij.

Nu probeert de gemeente, vaak samen met de veroorzaker van de overlast, de burgers tijdig te informeren over die overlast. Dat kan zijn middels bewonersbrieven, mededelingen in de plaatselijke media en/of op de eigen website. Wel betrap ik mijzelf op het feit dat het soms erg moeilijk is om al die vermeldingen ook nog paraat te hebben op het moment dat ik met de auto, fiets of het openbaar vervoer dan wel te voet mijn huis verlaat om naar de plaats van bestemming af te reizen. Maar dat is meer mijn eigen tekortschieting dan dat ik het niet had kunnen weten.

Ik woon ongeveer op de kruising van de Beneluxbaan met de Legmeerdijk en was dus goed geïnformeerd over de werkzaamheden die daar de afgelopen tijd hebben plaatsgevonden aan de kruising en de weg naar Schiphol-Oost (het Schinkeldijkje). Regelmatig werden één of meerdere delen van de weg afgesloten voor allerlei vormen van verkeer. Soms een paar dagen en/of nachten, soms langer.

Overigens is naar mijn idee het opnieuw asfalteren van het fietspad richting Schiphol-Oost, een volslagen overbodige actie want het ‘oude asfalt’ lag er nog prima bij. Maar goed, er is weer  een eind gekomen aan één van de vele klussen in de openbare ruimte.

Misgerekend!

Er was nog een heel klein klusje niet gedaan. Dat was het opnieuw bestraten van de middenberm op het einde van de Beneluxbaan. Ook hiervan ontgaat mij de noodzaak overigens. Nou ja, jammer dan zou je denken, ware het niet dat dit kleine klusje kennelijk zo ingrijpend was dat men (wie oh wie) het nodig vond dit in de nachtelijke uren van maandag 24 op dinsdag 25 juni te doen.

Na een dag met een maximum temperatuur van circa 30 graden Celsius dacht ik eindelijk een beetje afkoeling te kunnen vinden op mijn balkon. Dat ik dan verkeersgeluiden hoor is niet altijd aangenaam maar ingecalculeerd toen ik de woning betrok dus daar zal je mij niet over horen.

Dat er echter om circa 20.30 uur een enorme vrachtwagen komt staan op de plek waar vroeger wel eens een bushalte is geweest en die vervolgens dik twee uur stationair stond te staan zonder verdere activiteit vind ik dan evenwel zeer storend. Nadat er in de loop van de avond nog enkele voertuigen kwamen met van die plastic verkeerskegels om rijbanen af te zetten, begonnen enkele mannen de bestaande betrating uit de middenberm te wrikken.  De vrachtwagen kwam eindelijk echt in actie en begon met een grijper die stenen op te pakken om ze vervolgens met enig gedonder in de laadbak te laten vallen.

Tot zover niet leuk maar begrijpelijk. Wat echter onbegrijpelijk was en waarvoor ook geen enkele instantie het kennelijk nodig vond om de direct aanwonenden te informeren, was het feit dat rond 03.00 uur dinsdagochtend de werkzaamheden zover waren gevorderd dat men toe was aan het passen en meten van de laatste stukjes steen. Aangezien menigeen die nacht een raampje extra had opengezet om de koelte een kans te geven het huis binnen te dringen klonk het op maat zagen van de laatste stukken steen als een straaljager op 100 meter hoogte. Dat duurde ongeveer een uur en heeft mijn nachtrust definitief verpast.

Waarom gemeente, provincie, uitvoerder of wie dan ook, was het zo moeilijk om de buurt te informeren over deze klus en waarom moest die perse midden in de nacht van de warmste dagen van dit jaar?

Wim Beckers