Toen ik als klein jochie uit mijn slaapkamerraam keek, was er geen ontkomen aan. Het enorme blauwe logo op het dak van het KLM-gebouw torende hoog boven de rode dakpannen van Patrimonium uit. En als het donker werd, scheen de blauwe gloed van het verlichtte KLM-logo dwars door de gordijnen mijn piepkleine slaapkamertje op de Oude Karselaan binnen. Een blauwe gloed die mij menig uurtje langer wakker heeft gehouden dan wenselijk was.
Als jochie dacht ik ook, dat die blauw-witte vliegtuigen met KLM op hun staart, zouden landen in de tuin van de grote buurman met dezelfde letters op het dak. Logische gedachte toch? En later, als er ijs op de sloot lag, schaatsten we via de Landscheidingskade naar de achterkant van het KLM gebouw. Een enkele keer durfden we het zelfs aan om het terrein van de KLM op te gaan. Zo schaatsten wij over de kleine slootjes op en langs het terrein, totdat een luide ‘Hé, wat doen jullie daar?’ ons direct rechtsomkeer deed gaan. Not much of a hero, en toen al helemaal niet.
Het KLM hoofdkantoor dus, het is er in mijn herinneringen altijd geweest. En daar waar mijn herinneringen nog wel even zullen blijven, zal het KLM hoofdkantoor vertrekken. In 2024 pas hoor, dus u heeft nog even de tijd om afscheid te nemen van deze enorme betonnen kolos aan de Amsterdamseweg.
Of ik zelf de KLM ga missen? Nou uhh, ik ben bang van niet. Behalve de jeugdherinneringen heb ik voor de rest weinig met de KLM. Ik ben 15 jaar lang voor de baas op reis geweest en dat heeft me geen onbetwiste KLM-fan gemaakt. Ik mis waarschijnlijk het nationale-blauwe-trots-gen of zoiets. Daarnaast is vliegen een serviceproduct geworden en Nederlanders en service… ach, u begrijpt vast wel wat ik bedoel. Maar eerlijk is eerlijk, de KLM is een hele lange tijd een meer dan uitstekende buur geweest voor ons mooie dorp. En dat heeft ons zeker geen windeieren gelegd. De KLM bracht een enorme impuls aan zowel de directe als indirecte werkgelegenheid en was daarnaast jarenlang een betrouwbaar partner voor allerlei lokale initiatieven. Gelukkig voor de medewerkers is het een verhuizing van maar enkele kilometers, maar we zullen ze oprecht gaan missen als goede buur.
De nieuwe werkplek van al die Amstelveense KLM-ers wordt dus Schiphol-Oost. Op een KLM-campus gaan onze KLM-ers samen met allerlei andere KLM-ers werken aan een nog betere KLM. Logisch en waarschijnlijk nog verstandig ook. Zelf had ik verwacht dat het volgende KLM hoofdkantoor in Parijs zou staan, dus het valt eigenlijk allemaal best mee voor onze Amstelveense KLM-ers. Ik was namelijk een beetje bang voor een soort Fokker-scenario, ook zo’n enorme werkfabriek voor veel Amstelveners die opeens verdwenen was.
Het duurt dus nog wel 5 jaar voor ze vertrekken, maar ik kijk ondertussen wel graag één of twee stappen verder. Op een jeugdige schaatstour na, ben ik nooit op het KLM-terrein geweest. Maar met een beetje hulp van Google Maps, krijg je een goed beeld van het KLM-terrein. En ik kan u vertellen, het is groot. Heel, heel erg groot zelfs. En dan heb ik het niet alleen over die betonnen kolos, maar over het gehele KLM-terrein. En met de woningmarkt als belangrijkste uitdaging voor ons mooie dorp, dwalen mijn gedachten logischerwijs snel af.
Want in die betonnen kolos zitten tienduizenden vierkante meters die uitstekend dienst kunnen doen als sociale woningbouw of starterswoning. Met daarnaast op het terrein nog volop ruimte voor gezinswoningen en enkele vrijstaande woningen. Al met al zou het nog wel 10 jaar duren, maar het zou zomaar in één klap alle problemen van de Amstelveense woningmarkt op kunnen lossen.
Ik moet mijn vrouw nog wel even zo ver krijgen, maar ik zie mijzelf daar over 10 jaar wel wonen. De A9 overkapt, dus geen herrie meer als je in je achtertuin zit. Een lief schattig hondje adopteren waarmee we in het bos kunnen wandelen en de gezelligheid van het Oude Dorp op loopafstand. Vooral dat van die loopafstand is vrij prettig en belangrijk als het om gezelligheid gaat. Maar voordat straks een blauwe gloed ook mijn volgende slaapkamer onnodig verlicht, heb ik nog wel een heel klein vraagje; wil de laatste KLM-er alsjeblieft het licht uit doen?
[efspanel style=”callout” type=””]
[efspanel-header]
Jeroen Franken
[/efspanel-header]
[efspanel-content]
Jeroen Franken (1969) noemt zichzelf een Beroeps-Amstelvener van de 4e generatie. Als zoon van een duivenmelker zag ie ze vliegen in de Oude Karselaan, vloog ie zelf uit naar het Uilenstede, Keizer Karelpark en Middenhoven, maar is alweer jaren geleden in de Westwijk geland, samen met Natasha en hun zoon Bobby.
Als ondernemer en ‘online druktemaker’ doet hij iets met Social Media, mag hij zich Officieel LinkedIn Ambassadeur noemen en is hij ‘bestuurslid op sneakers’ bij de Ondernemersvereniging Amstelveen. Bij voorkeur spreekt, traint en schrijft hij over social media, LinkedIn en ondernemen, maar voor RTVAmstelveen schrijft hij graag over ‘zijn’ Amstelveen.
(follow via @BlueFishConsult & info via DeLinkedinExpert.nl)
[/efspanel-content]
[/efspanel]