AMSTELVEEN – Amstelveen had vrijdag 24 januari haar eigen fantasy-feestje. In poppodium P60 traden Britse Celtic rockband The Dolmen en Leidse folkpunkband The Royal Spuds op. Het werd een buitengewone avond.
De vele fans van beide bands wisten afgelopen vrijdag de weg naar P60 te vinden. Kleurrijk uitgedost en met een glas mede of een kroes bier in de hand zijn hun blikken verwachtingsvol op het podium gericht.
Aan The Royal Spuds de eer om het feest te beginnen. Openingsnummer Tonight I’m staying in brengt gelijk leven in de brouwerij. De zaal is wel te porren voor de aanstekelijke Keltische punkmuziek van de zes mannen uit de sleutelstad. Alley in Killarney, Tri Martolod, The Dying Rebel, Johnny Jump Up, Silver Linings. Zanger Maarten grapt de uiteenlopende songs aan elkaar.
Hypnotiserende combi
Na een korte pauze gaat het gordijn open voor The Dolmen. De band uit het Engelse Weymouth start met het krachtige Nuada. Het publiek zingt en danst enthousiast mee. Crimson Tears, Black Cloud. De bezwerende drumroffels van Chris en de tribale zang van frontman Taloch klinken door de ruimte. Met de lichtshow zijn ze een hypnotiserende combi. ‘Are you ready for this?’ vraagt de zanger. Het publiek klapt, danst en juicht.
Dan is het tijd voor het gevoelige Fire In The Heart met een boodschap voor iedereen: Use the magick and make it change.
‘Good to see you again’, zegt Taloch en kondigt aan dat bassiste Kayleigh twee songs voor haar rekening neemt. Publieksfavoriet Dead Cats Don’t Meow wordt door de fans uit volle borst meegezongen. ‘If you want to be a pirate. Then I will tell you how. There is just one golden rule that is. Dead cats don’t meow.’
Daarna volgt rocknummer Devils Kind met stevige gitaarsolo’s van Josh. Vrolijke meezinger Old Port kan op een uitbundig applaus rekenen.
Vreemde effecten
De nummers van de band met een passie voor geschiedenis en spiritualiteit hebben vreemde effecten op hun fans. Op Tinker Boy beginnen sommigen spontaan een polonaise. Tijdens Going Solo gaat een man zelfs op zijn knieën om zijn vriendin ten huwelijk te vragen. (Ze zei ‘Ja’).
The Dolmen speelt duidelijk graag in P60; Taloch roept de zaal op: ‘Let’s give a big cheer for this beautiful venue!’
Voor het laatste nummer No More Love wordt organic musician Tim tot zijn eigen verbazing op het podium gehaald om op de drums mee te spelen.
Na de anderhalf uur durende energieke set van The Dolmen is de plaatselijke fantasy-avond ten einde. Opgeladen keren de aanwezigen weer terug naar de realiteit.
Fotografie: Antoine Julien