Karel Gietelink (79) draagt dojo na kwart eeuw over: “Judopak trek ik misschien nooit meer aan”

Na bijna een kwart eeuw heeft sensei Karel Gietelink (79) deze maand zijn judoschool overgedragen. Sinds 1 januari staat Michiel Loeber aan het roer, maar het bloed van het Amstelveense judo-icoon kruipt waar het niet gaan kan, zo blijkt als NH Nieuws een kijkje neemt in de dojo aan de Bovenkerkerweg.

Gietelink heeft 65 jaar op de mat gestaan, vertelt hij aan NH Nieuws-verslaggever Celine Sulsters. Hij heeft zijn strepen dubbel en dwars verdiend. Gietelink won maar liefst acht nationale titels, heeft als bondscoach grote bijdragen geleverd aan de successen van het Nederlandse vrouwenteam en ontving de erepenning van de stad Amstelveen.

Houdgreep

Ondanks die successen is Karel vooral een bescheiden man. Wie hem googelt, vindt nauwelijks iets terug. Hij zet ánderen graag in de spotlights. “Michiel doet het eigenlijk beter dan ik”, vertelt hij kijkend naar een les van zijn opvolger. Om verwarring te voorkomen heeft Karel zijn pak dan ook thuisgelaten. “Ik vind het niet gepast. Het is nu aan Michiel.”

Toch kan de judoka in hart en nieren zich niet inhouden. Als een van zijn oud-leerlingen een steekje laat vallen, duikt Karel ertussen en neemt zijn tegenstander in een houdgreep. “Sorry, sorry, Michiel!”, klinkt het terwijl hij zijn kleding rechttrekt en weer plaatsneemt op het bankje naast de mat.

Dat Karel af en toe weer een voet op de mat zet, heeft zeker niet te maken met een gebrek aan vertrouwen in zijn opvolger. Over hem spreekt Karel vol lof. Michiel zelf vindt de overname een grote eer. “Het was wel een beetje gek om het over te nemen van zo’n legende als Karel”, geeft hij toe.

“Ik ben begonnen toen mijn zoontje op zijn derde met ouder-kind-judo begon en dat is toen eigenlijk een beetje uit de hand gelopen”, vat Michiel zijn carrière samen. Zo gaat het bij de meesten die een stap zetten in de dojo in Amstelveen. Ze gaan eigenlijk nooit meer weg. Dat is ook de reden dat het ledenaantal niet terugloopt, terwijl dat landelijk wel het geval is.

Als trainer moet je volgens Karel zó overtuigend lesgeven dat je leerling de volgende keer een nieuw lid meeneemt. Hij gelooft dat Michiel dat kan. “Je moet een vriendengroep worden en respect voor elkaar hebben. Welk niveau je ook hebt, ieder mens is belangrijk”, is Karels devies.

En ook Michiel wil de judoschool – die nu Judoclub Amstelveen heet – met dat credo runnen. “Het maakt Karel niet uit of je wereldkampioen bent of net begonnen. Hij behandelt je altijd voor wie je bent.”

Voorlopig richt Karel zich op leuke dingen doen met zijn vrouw en judo-vrienden. Zo is hij net terug van een skivakantie en vertrekt bijna weer om te gaan wandelen in de Ardennen. Of hij zijn pak ooit weer aantrekt? “Dat kan makkelijk zo zijn, maar het kan ook zo zijn dat ik het niet meer doe.”